بایگانی نوشته‌ها

آموزش مجازی طراحی دارو

هزاران سال پیش، مصریان باستان اولین قومی بودند که تصمیم گرفته در خلقت خداوند دست برده و خود را با ملاک­های زیبایی آن دوران تطبیق دهند. اما مهم­ترین نکته این است که این اتفاق کاملاً تصادفی بود. احتمالاً شنیده ­اید که حکومت­های باستانی نمادها و علائمی داشته­­ اند که این علائم و نمادها گاه نشان خدایان و گاه طلسم­ های جادویی و بیش­تر شامل نماد محافظت، قدرت و سلامتی بوده­اند. حالا تصور کنید که آن­ها به جای حک شدن بر روی تالارها و سرسرای سلطنتی، بر روی صورت و بدن حک شوند! بله، آن مردمان خرافه پرست، پوست خود را زرهی در برابر شر شیاطین و چشم بد در نظر می­گرفتند و همین عمل احتیاط­ آمیز بود که خلاقیت­شان را بار دیگر شکوفا کرد.

برخلاف مقالات پیش، تاریخچۀ عظیم و قابل توجهی برای این رشته وجود ندارد. در واقع بیوانفورماتیک یک رشتۀ میان رشته ­ای و در حال تکامل است. اما این حال بد نیست که کمی از گذشتۀ این رشتۀ نوظهور سخن بگوییم. بیش از 50 سال پیش، زمانی که لپ تاپ ها و کامپیوترهای رومیزی ایده­ای دور بیش نبودند؛ فرضیۀ بیوانفورماتیک مطرح شد. پایه­ های این رشته که هم اکنون به طور کامل در برنامۀ درسی دانشجویان زیست­ شناسی وجود دارد، در اوایل دهۀ 1960 با استفاده از تجزیه و تحلیل توالی پروتئین­ها بنا شد.

 فرآیند اکتشاف و طراحی دارو، فرآیندی زمان بر و پیچیده است که علی رغم هزینه های سنگین، به دلایل گوناگونی همچون عدم اثربخشی، عوارض جانبی و ضعف فارماکوکیتیکی می تواند به شکست بیانجامد.

پیش از پرسش به این سوال نیم نگاهی به قرن گذشته می­اندازیم؛ قرنی که در نیمه ­های آن داستان­های تخیلی، مردم را با واژه ای به اسم ربات هوشمند آشنا کرد. از جادوگر شهر اوز گرفته تا مترو پلیس توماس الساسر همگی انسان را به قعر دنیای جدیدی   می­بردند که ممکن بود حتی فراتر از رویاهایش باشند. تئوری هوش مصنوعی در سال 1950 و بعدتر از آن با این سال مهم مطرح شد. اگر انسان­ها از داده­­های موجود و نعمت عقل و خرد خود در تصمیم­گیری­ها و حل مشکلات استفاده می­کنند؛ چرا ربات­ها نتوانند؟ این پرسش بنیاد اصلی مقالۀ آلن تورینگ بریتانیایی بود. او امکان و صحت ریاضیِ هوش مصنوعی را بررسی کرد و در همان سال در مقالۀ خود به نام «ماشین­های محاسباتی و هوش» دربارۀ نحوۀ ساخت و آزمایشات بحث کرد.

در زمینه مدل سازی مولکولی ، داکینگ روشی است که جهت گیری ترجیحی یک مولکول را به مولکول دوم در هنگام اتصال به یکدیگر پیش بینی می کند تا یک مجموعه پایدار تشکیل شود. این دانش جهت گیری ترجیحی به نوبه خود می تواند برای پیش بینی قدرت ارتباط یا میل اتصال بین دو مولکول استفاده شود و این کار را به کمک توابع امتیاز دهی انجام می دهد.

آموزش طراحی دارو کامپیوتری

داروشناسی نسخه خوانی

حضور پیدا کن در جایی که انتظارش نیست